Column 3

het debat in Midlum op12 maart 2018

 

Maandagavond, het tweede verkiezingsdebat – het is zover. Deze keer mogen wij in het dorpshuis van Midlum van start. De zaal is goed gevuld, de achterban van elke partij volop aanwezig. Presentator Henk Jan vraagt vóór het begin van het debat aan de zaal of er nog zwevende kiezers zijn. Gelukkig wordt hier en daar een hand opgestoken.

Mijn twee minuten voorsteltijd spendeer ik deze keer anders. De afgelopen weken vroeg men me vaak of GroenLinks nou de koers verandert, niet meer overal op tegen is, of wij met initiatieven komen en niet meer zo dwars zullen zijn. Dat verbaast mij nogal. Tijdens mijn fietstochten mijmer ik erover. Want hoe kan het nou, dat ergens op tegen zijn zo’n negatieve bijsmaak geeft? Immers: een stem tégen is tegelijk een stem vóór. Bijvoorbeeld vóór het profiteren van Werelderfgoed Waddenzee, of vóór een gemeente waar elke vergadering voor iedereen toegankelijk is, of vóór correcte en openbare metingen van de rook uit de afvaloven, of vóór een basisinkomen, klimaatbewust bouwen, goede fietspaden, burgerinitiatieven, lastenverlichting bij buurthuizen, of dat er niemand meer tussen wal en schip valt. Vóór een heleboel dus…

De opzet van het debat in Midlum is hetzelfde als afgelopen week in Wijnaldum. Deze keer openen Hein Kuiken en ik het debat. Afgelopen week hebben wij koffie met elkaar gedronken. Ik zie dat wij deze keer anders aan de tafel staan. Mijn vraag aan hem is dan ook geen aanval maar een uitdaging. Vinden wij met ons tweeën al onderwerpen waarmee wij vanaf eind maart onze samenwerking kunnen starten?

Hein geeft duidelijk aan waar hij het lastig mee heeft – het basisinkomen ziet hij echt nog niet zitten. Wel wil hij ruimte maken voor organisaties als Tumba en COC. Deze wil hij op projectbasis steunen. Ook wil hij samen onderzoeken hoe het onderwijs in Harlingen op dit moment de diversiteitslessen aanbiedt. En gasvrij wonen noemt hij als gemeenschappelijk doel. Een klein, mooi begin en een stap in elkaars richting. Wij schudden elkaar de hand en knipogen.

Na de pauze de vragen vanuit het publiek en de ingezonden vragen van mensen thuis. Het valt mij een paar keer op dat mijn collega-lijsttrekkers gewend zijn aan het geven van politieke antwoorden.

Mijn gedachten passen niet altijd in dat hokje en daar ben ik blij om. Zo vraagt men bijvoorbeeld ook hier in Midlum weer naar de manier waarop de gemeente het dorpshuis ondersteunt. De WOZ-aanslag is hoger dan de jaarlijkse subsidie. Wij horen hier ons eerste raadsbrede antwoord. Volmondig zegt elke lijsttrekker op rij “Ja, meer steun!”

Ik zou daar wel een handtekening onder willen zien.

En dan een via de mail gestelde vraag aan mij, over wat GroenLinks met het toerisme wil. De afgelopen jaren is er veel in geïnvesteerd om mensen tijdelijk naar Harlingen te trekken. Onze insteek is meer andersom. Als je Harlingen aantrekkelijk maakt voor iedereen, maken ook de toeristen daar deel van uit. Dus uiteraard, koester het aanbod wat je hebt, de bruine vloot, de binnenstad, de haven. Investeer in het getijdenbad, goede fietsroutes, een schoon milieu en iedereen wordt er gelukkiger van. En winkelen in een autovrije binnenstad is tegenwoordig meer dan gebruikelijk.

Wat mij opvalt is dat men in deze ronde meer vragen aan mij stelt. Fijn, mensen zijn dus nieuwsgierig naar wat GroenLinks met Harlingen van plan is. Johan Erents vraagt zich af wat wij van een sloopwerf in de haven vinden. Hij is blij met mijn antwoord: dat GroenLinks zich wil richten op innovatieve, duurzame bedrijven. Bedrijven die nu en in de toekomst een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan mens, milieu en samenleving. Denk hierbij een de industrie die op dit moment ontstaat rondom cradle to cradle! Hier krijg ik achteraf veel positieve reacties op. Dat geeft mij moed.

Al met al ben ik blij met de stemming en de gesprekken deze avond, met de verschillen die het debat kleur geven en de overeenkomsten die nu al laten zien waar we gezamenlijk voor gaan.

Een dag later blijkt weer eens het voordeel van een landelijke partij. Aangezwengeld door een felle Jesse Klaver wordt de druk op ING te groot. De omstreden salarisverhoging van hoofdman Hamers wordt ingetrokken. “De wereld is groter dan Harlingen”, denk ik dan. Zowel na het debat als na het nieuws over ING voel ik me trots als lijsttrekker van een partij die kansen ziet en pakt. Kansen om ergens vóór te zijn. Wáárvoor? Voor een mooie, gezonde en eerlijke wereld.

 

Tot volgende week!

 

Stephanie Geurtz

GroenLinks Harlingen